Francisco Brines poëziebundel | Het geluid van de wereld

Francisco Brines Bañó, een belangrijke Spaanse dichter, werd geboren op 22 januari 1932 in Oliva (Valencia). Zijn jeugdherinneringen omvatten korte verblijven in Marseille en San Sebastián tijdens de burgeroorlog, evenals zijn studententijd in het internaat van het Colegio de San José de los Jesuitas de Valencia.

Na zijn studie rechten aan de universiteiten van Deusto, Valencia en Salamanca, voltooide hij zijn studie aan de Universiteit van Madrid, waar hij Filosofie en Letteren studeerde. Zijn grote passie is altijd het schrijven geweest, dat hij combineerde met lesgeven als hoogleraar Spaanse literatuur aan de Universiteit van Oxford. Hij wisselde zijn poëtische activiteiten af met recitals en lezingen.

Voor Francisco Brines is de kindertijd een mythische tijd waarin de dood onbekend is. De volwassen Pekel, verdreven uit het paradijs van de kindertijd, zal door erotiek en de contemplatie van de natuur volledige vitaliteit bereiken vanuit de kracht van de jeugd. Deze constanten, weerspiegeld in zijn werk, tonen aan dat zowel poëzie als herinneringen de tijd niet kunnen stoppen.

Met zijn eerste boek, “Las brasas” (1959), waarin de invloed van Juan Ramón Jiménez en Antonio Machado merkbaar is, won hij de Adonais-prijs, waarmee hij zijn droom om dichter te worden kon verwezenlijken. Jaren later, in 1966, ontving hij de Nationale Critici-prijs voor “Woorden in het donker”, een boek dat zijn positie in het poëtische genre bevestigde en waarin een andere invloedrijke dichter, Luis Cernuda, naar voren kwam.

Francisco Brines wordt beschouwd als een vertegenwoordiger van de intieme en elegische poëzie van de tweede generatie na de oorlog, de jaren vijftig. Onder zijn werken is “The Autumn of the Roses” (1986) het vermelden waard, omdat het het best ontvangen boek was door critici en lezers. Zijn laatste werk, “The Last Coast” (1996), werd uitgeroepen tot Boek van het Jaar en ontving de Fastenrath-prijs.

In 2001 werd hij benoemd tot lid van de Koninklijke Academie van de Taal en bekleedde hij de X-hoofdstoel, waar hij op 21 mei 2006 aantrad. Tijdens de openingsceremonie van het academiejaar 2001-2002 van de Polytechnische Universiteit van Valencia ontving hij een eredoctoraat.

In 1988 bewerkte hij het toneelstuk “El alcalde de Zalamea” van Calderón.