Dichter bij de dagen – Antoinette Sisto – heldere poëzie

Beschrijving

Gedichten van Antoinette Sisto

Kun je loepzuivere foto’s van de dagen maken? Welk licht werpt een foto op de gebeurtenissen? Dichter bij de dagen is een bundel waarin het naderend afscheid van de geliefde het centrale thema vormt. Als in een mozaïek laat de dichteres licht en donker, heden en verleden, nabijheid en verwijdering aan bod komen. Dagen, uren en fracties van minuten, die vastgelegd worden in een poging om de wegtikkende tijd stil te zetten.

Beelden als zwart-wit foto’s uit het verleden worden afgewisseld met rauwe beschrijvingen van een realiteit die zich steeds meer opdringt: een wakkere operatie, een ziekenhuisbezoek, gonzende geruchten van de buitenwereld over het verloop van een ziekte.

Antoinette schreef Dichter bij de dagen in een heldere, sobere stijl. Het zoomt in op treffende details en minuscule momenten. Nu eens legt de dichteres een eenmalige lichtval vast, een roerloos landschap in de tijd, dan weer wordt de blik waarmee zij naar de ander kijkt, het voorwerp van een eeuwigdurende foto: even valt de tijd met een glimlach stil.

Antoinette Sisto

Antoinette Sisto (Geboren in Almelo 1963 overleden 3 juli 2017). Ze studeerde Italiaanse taal- en letterkunde en studeerde af voor vertaler Italiaans aan de Hogeschool van Utrecht.
Sinds 2007 werkte ze als poëzieredacteur bij het literaire tijdschrift Meander Magazine, waarvoor ze interviews schreef en gedichten uit het Italiaans vertaalt voor de rubriek Wereldpoëzie.
In 2006 verscheen haar poëziedebuut Het verre huis bij. Gedichten van haar werden onder andere gepubliceerd in verschillende verzamelbundels en in de tijdschriften Opspraak, Schoon Schip en Meander Magazine.
In 2010 won ze de gedichtendagprijs met het thema ‘Over de Grens’ van de Gelderse Schrijverskring in Arnhem, in 2012 werd ze genomineerd voor de Gorkumse Literatuurprijs met het gedicht ‘Zicht op de stad’.

Lees en geniet van de gedichten van Antoinette Sisto en koop de bundel vandaag

Recensie

Meander recensie

Geplaatst 15th april 2013.

Je kunt bij de dag leven, en je kunt blijkbaar bij de dag dichten. Dichter bij de dagen heet de nieuwe bundel van Antoinette Sisto. De titel wijst op een afgemeten tijd. Hij verwijst naar het onvermogen om ergens dichterbij te komen; onmacht, machteloosheid.
Bij de dag leven doe je wanneer je geen positieve vooruitzichten meer hebt, bij de dag dicht je, om wat er van belang was in die dag vast te leggen voor later, wanneer er niets meer is om vast te houden, in dit geval niemand.
De gedichten gaan over ziekte en dood van een geliefde.

Wat is poëzie een wreed medium voor zulke zaken. Ze dwong de dichteres om haar gevoelens en ervaringen in een vorm te gieten die ver af staat van de meedogenloze werkelijkheid, en om haar emoties zo levend mogelijk te verwoorden. En wij beoordelen poëzie als goed geschreven of niet – waarover de meningen nogal kunnen verschillen.